@misc{Оганесян_А._С._Изучение,
 author={Оганесян, А. С. and Погосян, М. В. and Даниелян, М. А. and Минасян, А. Л. and Степанян, А. Ю. and Саркисян, Дж. С.},
 address={Երևան},
 howpublished={online},
 publisher={ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ.},
 abstract={Էլեկտրաֆիզիոլոգիական հետազոտություն է կատարվել՝ գրանցելով 248 առանձին նեյրոն էնտորինալ կեղևում (ENT)՝ բարձր հաճախականությամբ գրգռմամբ (HFS), որն իրականացվել է բազոլատերալ ամիգդալայի (BLA) վրա։ Օգտագործվել է 15 սպիտակ լաբորատոր առնետ (250±30 գ), ին տակտ խմբում (n=4), Ալցհեյմերի հիվանդության (ԱՀ) ամիլոիդային մոդելով, որը ձևավորվել է Ab 25–35-ի երկկողմանի ներուղեղային ծակմամբ և պահպանվել է մինչև փորձը՝ 12 շաբաթ (n=4), և ԱՀ մոդելով՝ մելանինի կիրառմամբ (n=4): Գնահատվել է դեպրեսորային և գրգռիչ ազդեցությունների արտահայտման աստիճանը։ Տետանիկ դեպրեսորային արժեքները դեպրեսորային ազդեցությունների շարքում և տետանիկ պոտենցիացիայի մակարդակները գրգռիչ ազդեցությունների դեպքում ԱՀ մոդելում հասել են համապատասխանաբար՝ 2,01; 3,04 և 1,12 անգամ։ Մելանինի կիրառման դեպքում ԱՀ մոդելում նկատվել է դեպրեսորային ազդեցությունների փոքր-ինչ աճ։ Տետանիկ ազդեցությունները մեծացել են ԱՀ մոդելում և նվազել են մելանինի կիրառումից: Համեմատած նորմայի հետ՝ ախտաբանական պայմաններում նախագրգռման հաճախականությունը դեպրեսորային ազդեցությունների դեպքում աճել է 7 անգամ, իսկ գրգռիչ ազդեցությունների դեպքում՝ 6–7 անգամ։ Հետխթանային դեպրեսորային ազդեցությունների հաճախականությունը ԱՀ մոդելում աճել է 4–8 անգամ, իսկ գրգռիչ ազդեցությունների դեպքում՝ 5 անգամ։ Մելանինի կիրառման արդյունքում դեպրեսորային և գրգռիչ ազդեցությունների հաճախականությունները վերականգնվել են նորմայի մակարդակին մոտ։ Electrophysiological study was carried out by recording 248 single neurons in the entorhinal cortex (ENT) with high frequency stimulation (HFS) of the basolateral amygdala (BLA). 15 Albino rats (250±30 g.) were used in the intact group (n=4), in the amyloid model of Alzheimer’s disease (AD), induced by bilateral intracerebral injection of Ab 25–35 and preserved for 12 weeks (n=4) before the experiment and on the AD model with application of melanin (n=7). The degree of expression of depressor and excitatory effects was assessed. The values of tetanic depression in both depressor sequences and the levels of tetanic potentiation in excitatory sequences ENT neurons in the AD model, reached 2,01- and 3,04-fold and 1,12-fold prevalence, respectively. In the case of melanin application, a slight increase in depressant effects was observed in the AD model. Tetanic effects increased on the AD model and decreased with melanin application. Compared with the norm, in pathological conditions, the prestimulus frequency in case of depresive effects increased 7 times and in case of excitatory effects 6–7 times. The post-stimulus frequency of depressor effects in the AD model increased in 4–8 times, and in case of excitatory effects 5 times. As a result of melanin application, the frequency of depressor an excitatory effects were almost back to normal.},
 type={Հոդված},
 title={Изучение воздействия меланина на функциональную активность нейронов энторинальной коры мозга на модели болезни Альцгеймера},
 keywords={Биохимия},
}