@misc{Gorbacheva_Irina_Social-Psychological,
 author={Gorbacheva, Irina and Shangina, Olga},
 address={Երևան},
 howpublished={online},
 publisher={ՀՀ ԳԱԱ},
 abstract={The article is devoted to the psychological study of the cognitive and socio-psychological significance of emotions. Various approaches to the classification of emotions have been analyzed. Three basic aspects of emotions have been highlighted: 1) the internal (qualitative) aspect of the experience; 2) the physiological (impressive) aspect; 3) the external (expressive) behavioral aspect. The authors proceed from the position that emotions are always both subjective and objective in nature, since they are associated with objective biochemical, vegetative and neuro-physiological processes in the body. The main approaches to the relationship between emotions and cognitive are the following: 1) an idea of the complete autonomy of the emotional and cognitive spheres as separate modules; 2) an idea of the relationship between emotions and cognitive processes in the determining and primary role of cognitive processes; 3) emotional and the cognitive sphere is unified and does not have a clear boundary; 4) the emotional and cognitive spheres simultaneously have signs of autonomy and interaction of various types. It is the latter approach that seems to be the most reasonable. It has been concluded that not only emotions affect cognitive processes but also vice versa. Negative beliefs help to focus attention on negative emotions and feelings thereby reinforcing them. The emotional coloring of initially neutral events and situations can occur after the fact through analysis and reflection. Since the influence of emotions on memory is the most studied to date, further development of the issue of the influence of emotions on attention, perception, understanding, thinking, decision-making and action are promising areas of research. It is important to take into account not only the valence of emotions, but also their other characteristics, such as generalization and orientation. Հոդվածը նվիրված է հույզերի ճանաչողական և սոցիալ-հոգեբանական նշանակության հոգեբանական ուսումնասիրությանը: Վերլուծության են ենթարկվել հույզերի դասակարգման տարբեր մոտեցումներ։ Առանձնացել են հույզերի երեք հիմնական հայեցակետերը՝ 1) ապրումի ներքին (որակական), 2) ֆիզիոլոգիական (տպավորության), 3) արտաքին (արտահայտչական) վարքային: Հեղինակները ելնում են այն դիրքորոշումից, որի համաձայն, զգացմունքները միշտ ունեն միաժամանակ սուբյեկտիվ և օբյեկտիվ բնույթ, քանի որ դրանք օրգանիզմում կապված են օբյեկտիվ՝ կենսաքիմիական, վեգետատիվ և նեյրոֆիզիոլոգիական գործընթացների հետ: Կարևորվում են հույզերի և ճանաչողության հարաբերակցության հիմնական մոտեցումները. 1) հուզական և ճանաչողական ոլորտների ամբողջական ինքնավարության գաղափարը՝ որպես առանձին մոդուլներ, 2) հույզերի և ճանաչողական գործընթացների միջև կապի գաղափարը՝ ճանաչողական գործընթացների որոշիչ և առաջնային դերի պարագայում, 3) զգացմունքային և ճանաչողական ոլորտները միասնական են և չունեն հստակ սահման, 4) զգացմունքային և ճանաչողական ոլորտները միաժամանակ ունեն ինքնավարության և տարբեր տեսակի փոխազդեցության նշաններ: Թվում է՝ հենց վերջին մոտեցումն է առավել հիմնավորված: Այսպիսով, ոչ միայն զգացմունքներն են ազդում ճանաչողական գործընթացների վրա, այլև հակառակը։ Բացասական համոզմունքները նպաստում են բացասական հույզերի և զգացմունքների վրա կենտրոնանալու՝ դրանով իսկ ամրապնդելով դրանք: Ի սկզբանե չեզոք իրադարձությունների և իրավիճակների հուզական երանգավորումը կարող է առաջանալ պոստֆակտում՝ վերլուծության և խորհրդածության միջոցով: Քանի որ հույզերի ազդեցությունը հիշողության վրա, ուստի եղել է մինչ օրս ամենաշատ ուսումնասիրվածը, հետազոտության հեռանկարային ոլորտներն են ուշադրության, ընկալման, ըմբռնման, մտածողության, որոշումների կայացման և գործողությունների վրա հույզերի ազդեցության հարցի հետագա զարգացումները: Կարևոր է հաշվի առնել ոչ միայն զգացմունքների վալենտությունը, այլև դրանց այլ բնութագրերը, ինչպիսիք են ընդհանրությունը և ուղղվածությունը: Статья посвящена психологическому исследованию познавательного и социально-психологического значения эмоций. Проанализированы различные подходы к класси-фикации эмоций. Выделены три базовых аспекта эмоций: 1) внутренний (качественный) аспект переживания; 2) физиологический (импрессивный) аспект; 3) внешний (экспрессивный) поведенческий аспект. Авторы исходят из позиции, согласно которой эмоции всегда носят одновременно субъективный и объективный характер, поскольку они связаны с объективными биохимическими, вегетативными и нейрофизиологическими процессами в организме. Выделены основные подходы к соотношению эмоций и когнитивных, 1) представление о полной автономии эмоциональной и когнитивной сфер как отдельных модулей; 2) представление о связи эмоций и когнитивных процессов при определяющей и первичной роли когнитивных процессов; 3) эмоциональная и когнитивная сфера едины и не имеют четкой границы; 4) эмоциональная и когнитивная сфера обладают одновременно признаками автономии и взаимодействия различного типа. Именно последний подход представляется наиболее обоснованным. Сделан вывод о том, что не только эмоции влияют на познавательные процессы, но и наоборот. Негативные убеждения способствуют сосредоточению внимания на негативных эмоциях и чувствах, тем самым усиливая их. Эмоциональная окраска изначально нейтральных событий и ситуаций может происходить постфактум, благодаря анализу и размышлению.},
 title={Social-Psychological and Cognitive Aspects of Emotions},
 type={Հոդված},
 keywords={Psychology},
}