@misc{Գալստյան_Նելլի_Բ․_Ներապրումի,
 author={Գալստյան, Նելլի Բ․},
 howpublished={online},
 abstract={Հոդվածը նվիրված է Վիլյամ Սարոյանի XX դարի 30-ական թվականների դրամաներում հավաքական մարդու ներաշխարհի, ենթագիտակցությունից ապրելու իմաստավորմանը անցնելու, աշխարհի մեջ հերոսի պատասխանատվության բաժինը փնտրելու, մահվան խորհուրդը մեկնելու, ապրելու դատապարտվածությունից կեցության իմաստավորման հասնելու ներապրումի գրական-փիլիսոփայական դրսևորում-ների բացահայտմանը։ Մեթոդներ և նյութեր. Հոդվածում կիրառվել են պատմահամեմատական,կառուցվածքային-տիպաբանական մեթոդները, գրական երկերի վերլուծության համակարգային և ամբողջական վերլուծության սկզբունքը: Փորձ է արվել՝ վեր հանելու ուսումնասիրվող նյութում պատճառահետևանքային կապերը, առնչությունները: Շարադրանքում օգտագործվել են գրականագիտության ինչպես նախորդ շրջանների ուսանելի փորձը, այնպես էլ ժամանակակից ուսումնասիրություններն ու ձեռքբերումները: Վերլուծություն. Ապրելով և ստեղծագործելով Ամերիկայում՝ Վիլյամ Սարոյանը հետևել է եվրոպական գրական արժեքներին, հարել դարի առաջնային գրական ուղղության գոյափիլիսոփայության հիմքում ընկած ներապրումի գրական-փիլիսոփայությանը, որն ԱՄՆ էր ներթափանցել Ֆրանսիայից։ Առաջին և Երկրորդ աշխարհամարտերի արանքում ամերիկյան գրականության զարգացման պատմական գործընթացում ամերիկյան գրողների ստեղծագործություններում նկատվում էին ներապրումի գրական-փիլիսոփայական դրսևորումներ։ Սարոյանը ներապրումի գրական-փիլիսոփայությանն է հարել այն պարզ պատճառով, որ նրա գլխավոր թեման եղել է մարդկային գոյությունը, ժամանակակից աշխարհում անհատի ճակատագիրը, կյանքի իմաստը և նպատակը, մարդու ազատությունը, օտարումը, անհատի և հասարակության հարաբերությունները: Արդյունքներ. Եվրոպական գոյափիլիսոփայական ուղղությունը հուշել է գրողին հայացքն ուղղել դեպի հավաքական մարդու ներաշխարհը, ենթագիտակցությունից անցնել ապրելու իմաստավորմանը, աշխարհի մեջ հերոսի պատասխանատվության բաժինը փնտրել, մահվան խորհուրդը մեկնել, ապրելու դատապարտվածությունից հասնել կեցության իմաստավորմանը: The article is dedicated to the discovery of the literary-philosophical manifestations of the inner world of the collective person in William Saroyan's dramas of the 30s of the 20th century, moving from the subconscious to the meaning of living, searching for the hero's share of responsibility in the world, leaving the mystery of death, and reaching the meaning of existence from the condemnation of living. Methods and materials: Historical-comparative, structural-typological methods, the principle of systematic and complete analysis of literary works are used in the article. An attempt was made to highlight the cause-and-effect connections, relationships in the studied material. In the paper, both the instructive experience of previous periods of literary studies, as well as modern studies and achievements were used. Analysis: Living and creating in America, William Saroyan followed the European literary values, connected with the literary-philosophy of inner life, which was the basis of the existential philosophy of the primary literary direction of the century, which entered the USA from France. In the historical process of the development of American literature between the First and Second World Wars, literary-philosophical manifestations of inner life were observed in the works of American writers. Saroyan joined the literary-philosophy of inner life for the simple reason that his main theme was human existence, the fate of the individual in the modern world, the meaning and purpose of life, human freedom, alienation, the relationship between the individual and society. Results: The European existential-philosophical direction prompted the writer to turn his mindset to the inner world of the collective person, to move from the subconscious to the meaning of living, to look for the hero's share of responsibility in the world, to leave the mystery of death, to reach the meaning of existence from the condemnation of living.},
 title={Ներապրումի գրական-փիլիսոփայական դրսևորումները Վիլյամ Սարոյանի XX դարի 30-ական թվականների դրամաներում},
 type={Հոդված},
 keywords={Բանասիրություն},
}