@misc{Դիլբարյան_Նարինե_«Տուն,,
 author={Դիլբարյան, Նարինե},
 howpublished={online},
 publisher={ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ.},
 abstract={Հին հայերենում «տուն, բնակավայր» հասկացույթ արտահայտող առանցքային միավորները բնորոշ են հայոց գրական լեզվի զարգացման բոլոր փուլերին։ Այսինքն՝ դրանք վաղնջահայերենից ժառանգված և ժամանակակից գրական լեզվին ու բարբառներին փոխանցված ընդհանուր հայերեն բառեր են։ Բացի բնիկ հնդեվրոպական արմատներից՝ «տուն, բնակավայր» նշանակող բառերի շարքում կան նաև մի շարք փոխառություններ, որոնցից հատկապես կարևոր են իրանական ծագում ունեցող միավորները։ Այս բառերը, որոնք հիմնականում փոխառվել են միջին պարսկերենից, ամբողջությամբ ենթարկվել են հայերենի լեզվական օրինաչափություններին։ Основные единицы древнеармянского языка, выражающие понятие «дом, жилище», характерны для всех этапов развития литературного армянского языка. Иначе говоря это общеармянские слова, перешедшие в современный литературный язык и диалекты из классического армянского языка. Большинство слов, относящихся к понятию «дом, жилище», представляют собой простые корни, используемые при образовании словосочетаний. Статистически наиболее значимую группу составляют слова с суффиксами, за которыми следуют сложные слова. Сложные суффиксальные слова встречаются чрезвычайно редко, а приставочных слов нет. С развитием языка большинство слов, обозначающих «дом, жилище», подверглось незначительным изменениям, связанным в основном с маргинализацией отдельных слов, их трансформацией в исторические термины или архаизмы, сужением значений. Среди заимствований с индоевропейским значением «дом, жилище» особенно выделяются языковыe единицы иранского происхождения. Эти слова, заимствованные преимущественно в период Пехлеви, в дальнейшем полностью арменизировались. The basic units of the ancient Armenian, which express the concept of “home, dwelling” are characteristic of all phases of the development of the literary Armenian language. In other words, these are common Armenian words passed into the modern literary language and dialects from the classical Armenian language. Most of the words related to the concept of “home, dwelling” are simple roots used in the formation of word combinations. Statistically, the most significant group consists of words with suffixes, followed by compound words. Compound suffix words are exceedingly rare, and there are no prefix words. Throughout the historical development of the language, the majority of words for “home, dwelling” have undergone little changes. The changes that did occur mainly involve the marginalization of certain words, their transformation into historical terms or archaisms, and narrowing of the meanings. Among the loanwords with Indo- European meaning of “home, dwelling”, units of Iranian origin are particularly notable. These words, primarily borrowed during the Pahlavi period, were fully assimilated into Armenian.},
 type={Հոդված},
 title={«Տուն, բնակավայր» հասկացույթի իրանական ծագման բառերը Մովսես Խորենացու «Պատմութիւն Հայոց» երկում},
 keywords={Լեզվաբանություն},
}