@misc{Դոլուխանյան_Աելիտա_Ակսել,
 author={Դոլուխանյան, Աելիտա},
 address={Երևան},
 howpublished={online},
 abstract={«Խաչատուր Աբովյան» վեպի մտահղացումը մի քանի տարի զբաղեցրել է Ակսել Բակունցին, որը ջանադիր ձևով ծանոթացել է մեծ լուսավորչի ստեղծագործություններին և նրա կյանքին վերաբերող արխիվային նյութերին: «Խաչատուր Աբովյան» վեպին անդրադարձ ունեն շատ նշանավոր գրականագետներ Էդվարդ Ջրբաշյանը, Սուրեն Աղաբաբյանը, Հրանտ Թամրազյանը: Նրանք վեպը համարել են պատմական (Թամրազյան Հ., 1984): Անավարտ վեպում առկա է Բակունցի և Չարենցի միասնական գնահատականը՝ Աբովյանի պայքարի խոչընդոտներից ծնված ողբերգության խնդրում, ինչպես նկատել է Սուրեն Աղաբաբյանը (Налбандян В., 1976): «Խաչատուր Աբովյան» վեպը բարձր է գնահատել Չարենցը: Մի առիթով նա Ռուբեն Զարյանին ասել է. «Սպասիր, մի քիչ էլ սպասիր և այն ժամանակ կտեսնես, թե ինչեր կանի մեր բարեկամը» (Աղաբաբյան Ս., 1986)։ Բակունցին հաջողվել է ընթերցողին լիովին տեսանելի դարձնել Աբովյանի դորպատյան կյանքի շրջանը՝ ուսումնական միջավայրով ու դեպի հեռավոր հայրենիքն ունեցած կարոտաբաղձությամբ: «Խաչատուր Աբովյան» վեպը ճշգրտորեն վերարտադրել է Արևելահայաստանի կյանքի փոփոխությունները Ռուսաստանին միանալուց հետո: «Խաչատուր Աբովյան» վեպը ավարտված լինելու դեպքում առավել շահեկան ձևով կհարստացներ նորագույն շրջանի հայ գրականությունը ու կդառնար գլուխգործոց: Замысел романа «Хачатур Абовян» Аксель Бакунц вынашивал на протяжении многих лет. Писатель скрупулезно изучал касающиеся его жизни архивные материалы, углубился в исследование творчества великого просветителя. О романе «Хачатур Абовян» писали многие известные литературоведы – Эдвард Джрбашян, Сурен Агабабян, Грант Тамразян, считавшие, что данный роман является историческим (Тамразян Г., 1984). Как отмечает Сурен Агабабян (Агабабян С., 1986), Бакунц и Чаренц едины в оценке драмы, порожденной борьбой Абовяна, исполненной неодолимых препятствий. Е. Чаренц дал высокую оценку роману Бакунца. Однажды он сказал Рубену Заряну: «Подождем и вскоре увидим, что еще создаст наш друг» (Налбандян В., 1976). Бакунцу удалось представить читателю дерптский период его жизни сквозь призму студенческой среды и неумолимой тоски по далекой родине. В романе «Хачатур Абовян» правдиво отображены перемены, имевшие место в восточноармянской действительности после присоединения к России. Если бы роман был завершен, то он несомненно обогатил бы армянскую литературу новейшего периода и стал бы шедевром. The idea of the “Khachatur Abovyan” novel occupied Aksel Bakunts’s mind for several years leading him to studiously examine the writings of the great educator, as well as to research the archival materials about Abovyan’s life. Numerous remarkable literary critics, including Edvard Jrbashyan, Suren Aghababyan, and Hrant Tamrazyan, have analyzed the novel “Khachatur Abovyan.” They have all considered it a historical novel (Tamrazyan H., 1984). This unfinished novel reflects the joint evaluation of Bakunts and Charents regarding the tragic issues and barriers that Abovyan had to fight for bringing his vision to life, as noted by Suren Aghababyan (Nalbandian V., 1978). Yeghishe Charents tremendously admired the “Khachatur Abovyan” novel. On one occasion, he told Ruben Zaryan, “Wait, wait a bit more, and then you will see what our friend will accomplish.” (Aghababyan S., 1986). Bakunts succeeded in bringing to life the period of Abovyan’s life when he was studying in Dorpat (present-day Tartu in Estonia), vividly describing Abovyan’s university environment and longing for his distant homeland. The novel “Khachatur Abovyan” has accurately represented the changes in the life of Eastern Armenia after it joined Russia. Had the novel “Khachatur Abovyan” been completed, it would have greatly enriched the modern Armenian literary heritage and would have been considered a masterpiece created by Aksel Bakunts.},
 title={Ակսել Բակունցի «Խաչատուր Աբովյան» անավարտ վեպը},
 type={Հոդված},
 keywords={Գրականագիտություն},
}