@misc{Խաչատրյան_Անի_Նորարարությունը,
 author={Խաչատրյան, Անի},
 address={Երևան},
 howpublished={online},
 publisher={«Տնտեսագետ» հրատ.},
 abstract={Տեխնոլոգիական առաջընթացի ներկայիս պայմաններում, երկարաժամկետ հեռանկարում, տնտեսության մրցունակության կարևորագույն նախապայմանը և գլոբալ մարտահրավերներին դիմակայելու լավագույն միջոցը նորարարության ոլորտի զարգացումն է: Այդ մասին են վկայում նաև հոդվածում նորարարության քանակական, որակական բնութագրիչների և տնտեսական մրցունակության ամփոփ գնահատականների միջև առկա առնչությունները։ Այս տեսանկյունից՝ նորարարության զարգացման քաղաքականության մշակումն ու հետևողական իրականացումը դառնում են օրակարգային: Դա պահանջում է նորարարական համակարգի քանակական գնահատում, որի կարևորագույն բաղադրիչներից մեկը զարգացման տարբեր մակարդակ ունեցող երկրների դասակարգումն է: Հոդվածում կատարվել է նմանատիպ վերլուծություն կլաստերացման գործիքակազմի կիրառմամբ, որը հնարավորություն է տալիս իրականացնելու երկրների խմբավորում ըստ նորարարության արդյունքային գնահատականների ու տնտեսական կարգավիճակի ցուցչի և դրա հիման վրա գնահատելու երկրների առաջընթացը կամ հետընթացը: Ստացված արդյունքների հիման վրա առանձնացվել է երկրների երեք խումբ՝ առաջատար, նախաձեռնող և հետնապահ: Տնտեսապես առավել մրցունակ երկրները հայտնվել են առաջատար կլաստերում, որոնք աչքի են ընկնում նորարարական համակարգը բնութագրող ցուցանիշների լավագույն արժեքներով: Մինչդեռ մյուս երկու կլաստերներում տեղ են գտել տնտեսապես առավել խոցելի, թերզարգացած նորարարական համակարգ ունեցող երկրները, որտեղ դեռևս նորարարական համակարգի զարգացման քաղաքականության մշակման և գործնականում դրա արդյունավետ կենսագործման անհրաժեշտություն կա: Գործնական նշանակության տեսանկյունից հետազոտության արդյունքները առանցքային դերակատարություն ունեն քաղաքականության ուղենիշների վերանայման, ճշգրտման, իրագործման մեխանիզմների ընտրության և թիրախային արդյունքների ապահովման համար: − В современных условиях технического прогресса в долгосрочной перспективе важнейшим условием конкурентоспособности экономики и оптимальным способом сопротивления глобальным проблемам является развитие инновационной сферы. Об этом также свидетельствуют взаимосвязи между количественными и качественными характеристиками инноваций и показатели экономической конкурентоспособности, приведённые в статье. С этой точки зрения, разработка и последовательная реализация политики инновационного развития ставятся на повестку дня. Она требует количественной оценки инновационной системы, одним из важнейших компонентов которой является классификация стран с разными уровнями развития. В статье аналогичный анализ был проведен с помощью кластеризации, позволяюшей группировать страны по результатам инновационной деятельности и по индексу экономического статуса и оценивать прогресс или регресс стран. На основе полученных результатов были выделены три группы стран: «ведущие», «инициирующие» и «отстающие». В «ведущем» кластере оказались наиболее конкурентоспособные страны с точки зрения экономических показателей, в том числе с лучшими показателями инновационной системы. Тем временем, в два других кластера входят экономически наиболее уязвимые страны со слаборазвитыми инновационными системами, в которых есть необходимость разработать политику развития инновационной системы и эффективно реализовать ее. С точки зрения практической значимости, результаты исследования имеют ключевую роль в рассмотрении, корректировке направлений политики, выборе механизмов реализации и обеспечения целевых результатов. Under the conditions of technological progress, the most significant prerequisite for the competitiveness of the economy in the long term and the best way to resist global challenges is the development of the innovation sector. The relationships between quantitative and qualitative characteristics of innovation and economic status index also provide evidence for that point of view. From these perspectives, it is coming on the agenda to develop and implement innovation development policy. It requires a quantitative assessment of the innovation system, one of the most important components of which is the classification of countries with different levels of development. In the paper, a similar analysis was implemented using the clustering tool, which enables to group countries according to innovation indicators and economic status index, and assess the progress or regression of countries. Based on the results, three groups of countries were distinguished: "leaders", "initiators" and "laggards". The most competitive countries were involved in the "leaders" cluster, which stand out with the best values of the indicators characterizing the innovative system. Meanwhile, the other two clusters include economically vulnerable countries with underdeveloped innovative system that require the development and implementation of effective innovation policy. From the perspective of practical significance, the results of the research are essential in the context of reviewing, adjusting policy priorities, selecting implementation mechanisms and achieving targets.},
 title={Նորարարությունը որպես տնտեսության մրցունակության բարձրացման շարժիչ ուժ},
 type={Հոդված},
 keywords={Կրթություն, Նորարարություն, Գիտելիք},
}