@misc{Аветисян_Самвел_Новые,
 author={Аветисян, Самвел},
 howpublished={online},
 publisher={ՀՊՏՀ «Տնտեսագետ» հրատ․},
 abstract={Достаточно обратить внимание на национальные продовольственные балансы, публикуемые Государственным комитетом РА в докладе «Продовольственная безопасность и бедность», и сразу заметно, что рыба имеет самый высокий уровень самообеспеченности. Только в 2021-2023 годах этот показатель составлял 143,7 процента в 2021 году, 148,4 процента в 2022 году и 136 процентов в 2023 году. Сделав небольшой подсчет, заметим, что 57,9 процента продукции произведено и 62,0 процента было отправлено на экспорт в те годы. Возникает вопрос, каким образом Армения, имеющая ограниченные водные ресурсы, обеспечивает такие высокие показатели? Считаем, что никакого секрета нет: в стране успешно развивается аквакультура, благодаря которой при небольших водных ресурсах производится относительно большое количество рыбы. В связи с этим возникает вопрос о возможности достижения более высоких показателей и выхода на новые горизонты. Автор статьи пытается ответить на эти вопросы и указать на международный опыт и инновационные технологии, которые будут способствовать дальнейшему интенсивному развитию рыбоводства. Բավական է ուսումնասիրել ՀՀ վիճակագրական կոմիտեի «Պարենային ապահովություն և աղքատություն» հրապարակման ազգային պարենային հաշվեկշիռները և անմիջապես նկատվում է, որ ինքնաբավության ամենաբարձր մակարդակն ունի ձուկը։ Միայն 2021-2023 թվականներին այդ ցուցանիշը կազմել է՝ 2021 թ-ին 143,7, 2022թ-ին՝ 148,4 և 2023 թ-ին՝ 136 տոկոս։ Մի փոքր հաշվարկ անելով կնկատենք, որ այդ թվականներին արտադրված արտադրանքի համապատասխանաբար՝ 57,9; 62,0 և 45 տոկոսը արտահանվել է։ Հարց է ծագում. սահմանափակ ջրային ռեսուրսներ ունեցող Հայաստանը ի՞նչ միջոցներով է ապահովում նման բարձր ցուցանիշներ։ Կարծում ենք, որ այստեղ գաղտնիք չկա, պարզապես երկրում հաջողությամբ զարգանում է ակվակուլտուրան, որի շնորհիվ փոքր ջրային պաշարներով համեմատաբար շատ ձուկ է արտադրվում։ Այստեղ ի հայտ է գալիս հաջորդ հարցը՝ միթե՞ ավելի բարձր ցուցանիշների հնարավորություն չկա և ինչպե՞ս հասնել նոր հորիզոնների։ Ահա այդ հարցերին է փորձում պատասխանել հոդվածի հեղինակը և մատնանշել միջազգային փորձը և այն նորամուծական տեխնոլոգիաններն ու ձևերը, որոնք կնպաստեն ձկնաբուծության հետատգա ինտենսիվ զարգացմանը։ It is enough to review the "National Food Balances" published by the RA State Committee on Food Security and Poverty to that fish has the highest level of self-sufficiency. In 2021-2023 alone, this figure was 143.7% in 2021, 148.4% in 2022 and 136% in 2023. A closer look reveals that during these years 57.9% 62.0%, and 45%t of the fish produced were exported, respectively. This raises an important question: how does Armenia, with its limited water resources, achieve such high indicators? We think that there is no secret here, it is due to the successful development of aquaculture , that enables the production of large quantities of fish with minimum water resources. Another question arises: is it possible to reach higher indicators and new horizons? The author of thi paper tries to answer these questions and point out international experience and innovative technologies that will contribute to the further intensive development of fish farming.},
 title={Новые интенсивные технологии для развития прудового рыболовства в Армении},
 keywords={Армения},
}