@misc{Մարգարյան_Սիրանուշ_Ցավ,,
 author={Մարգարյան, Սիրանուշ},
 address={Երևան},
 howpublished={online},
 abstract={Լևոն Խեչոյանը ժամանակակից հայ արձակի ակնառու ներկայացուցիչներից է: Նրա գրականության մասին շատ է գրվել, այն դիտարկվել է ամենատարբեր տեսանկյուններից: Սակայն մեծ է գայթակղությունը՝ կրկին անդրադառնալ նրա գրական ժառանգությանը, առնչվել նրա տաք լույսին ու ազնիվ ոգորումներին: Հոդվածում անդրադարձել ենք պատահականորեն ընտրված երկու պատմվածքի՝ «Զանգը» և «Խոզը», դրանց մեկնաբանությամբ փորձել ներկայացնել Խեչոյանի փոքր կտավի արձակ գործերի ինչ-ինչ առանձնահատկություններ: Левон Хечоян - один из выдающихся представителей современной армянской прозы. О его литературе было написано много: она была рассмотрена с самых разных точек зрения. Однако велико искушение сновассылаться на его литературное наследие, соприкоснуться с его теплым светом и честными художественными стараниями. В статье мы ссылались на его два случайно выбранных коротких рассказов, «Звонок» и «Свинья», и попытались представить некоторые определенные характеристики прозаических работ Хечояна небольшого охвата. Levon Khechoyan is one of the outstanding representatives of the modern Armenian prose. Much has been written about his literature: it has been reviewed from various perspectives. However, the temptation to refer to his literary heritage again, to relate to his warm light and honest artistic assiduities is great. In the article we have referred to two of his randomly selected short stories, “The call” and “The pig” and have tried to represent some certain characteristics of Khechoyan’s prosaic works of small coverage.},
 type={Հոդված},
 title={Ցավ, որ ուզում է խոսել},
 keywords={Գրականագիտություն},
}