@misc{Թամրազյան_Շուշանիկ_Շարահյուսությունը՝,
 author={Թամրազյան, Շուշանիկ},
 address={Երևան},
 howpublished={online},
 abstract={Հոդվածը նվիրված է շարահյուսական առանձնահատկությունների կարևորությանը գեղարվեստական արձակի թարգմանության մեջ: Անդրադառնալով Ժերար դը Ներվալի, Վիկտոր Հյուգոյի, Իվ Բոնֆուայի, Հովհաննես Թումանյանի, Վահան Թոթովենցի և Ակսել Բակունցի արձակում առկա ինքնատիպ կամ անկանոն շարահյուսական կառույցներին՝ ուսումնասիրությունը ցույց է տալիս, թե ինչպես է շարահյուսությունը, ռիթմաստեղծման իր հիմնական գործառույթից զատ, դառնում իմաստակերտման բաղադրիչ, և իմաստային ինչ տեղաշարժեր են լինում թարգմանության մեջ շարահյուսական առանձնահատկությունների անտեսման կամ ճշգրիտ վերարտադրության դեպքում: Статья изучает роль синтаксиса и синтаксических конструкций в художественном переводе. Рассматривая ряд неправильных или особенных синтаксических конструкций в прозе (Гюго, Нерваль, Бонфуа, Туманян, Тотовенц, Бакунц), статья показывает как синтаксис, помимо ритма, влияет на содержание и семантические контенты текста. С помощью сравнительного анализа оригинала и перевода, статья разбирает неизбежные последствия игнорирования синтаксических эффектов оригинала: искажение смысла и поэтических потенциальностей текста. L’article s’interroge sur l’importance des structures syntaxiques dans la traduction de la prose. En observant les particularités et les irrégularités syntaxiques présentes dans la prose de Gérard de Nerval, de Victor Hugo, d’Yves Bonnefoy, de Hovhannes Toumanian, de Vahan Totovents et d’Aksel Bakounts, cette étude cherche à montrer comment la syntaxe, outre sa fonction principale, à savoir la création des effets rythmiques, est mise au service du sens, quels sont les procédés sémantiques issus de la négligeance ou, au contraire, de la reproduction exacte des particularités syntaxiques de l’original.},
 type={Հոդված},
 title={Շարահյուսությունը՝ որպես իմաստակերտման միջոց գեղարվեստական արձակի թարգմանության մեջ (Հյուգո, Ներվալ, Բոնֆուա, Թումանյան, Թոթովենց, Բակունց)},
 keywords={Թարգմանության տեսություն},
}