@misc{Okkenhaug_Inger_M._Activities,
 author={Okkenhaug, Inger M. and Hayrapetyan, Armen S.},
 address={Երևան},
 howpublished={online},
 publisher={ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ.},
 abstract={Բուժքույր և միսիոներ Բոդիլ Բյորնն «Արևելքում քրիստոնեական բարեգործության խթանման գերմանական միության» կազմում 1905 թ. ժամանեց Մուշ և մոտ 10 տարի ղեկավարեց տեղի գերմանական որբանոցի կլինիկան, ապա Առաջին աշխարհամարտի տարիներին իր սկանդինավցի գործընկերի հետ աշխատեց Կարմիր խաչի հիվանդանոցում: Երբ պատերազմի ավարտից հետո թուրքական իշխանություններն արգելեցին օտարերկրյան առաքելությունների գործունեությունը երկրում՝ հայ ժողովրդի հետ ցեղասպանություն վերապրած նորվեգուհին տուն չվերադարձավ, այլ տեղափոխվեց Խորհրդային Հայաստան և 1922 թ. Ալեքսանդրապոլում հիմնեց որբանոց: Այս կերպ նա փորձեց համատեղել միսիոներական կոչումը և մարդասիրական աշխատանքը ցեղասպանությունը վերապրածների շրջանում, քանզի համոզված էր, որ Աստված ծրագիր ունի փրկված հայ երեխաների համար: Նորվեգուհիների մասնավոր նվիրատվությունների հաշվին պահվող որբանոցը կոչվեց «Լույսի աղբյուր»: Իր կարճատև գոյության ընթացքում այն սովի ճիրաններից փրկեց և ընտանեկան դաստիարակություն տվեց տասնյակ որբերի: Медсестра и миссионерка Бодил Бьёрн в составе «Немецкого общества содействия христианской благотворительности на Востоке» прибыла в Муш в 1905 г. и в течение примерно 10 лет возглавляла клинику местного немецкого приюта. В годы Первой мировой войны она вместе со своими скандинавскими коллегами работала в госпитале Красного Креста. После окончания войны, когда турецкие власти запретили иностранные представительства в стране, норвежская миссионерка, пережившая с армянским народом геноцид, не вернулась домой. Вместо этого она переехала в Советскую Армению и в 1922 г. основала приют в Александрополе.},
 title={Activities Of The Norwegian Mission In Alexandropol: The Story Of One Missionary},
 type={Հոդված},
 keywords={Modern History, Missionary},
}