@misc{Առաքելյան_Ռուզաննա_Երևանի,
 author={Առաքելյան, Ռուզաննա},
 address={Երևան},
 howpublished={online},
 publisher={ՀՀ ԳԱԱ},
 abstract={Երևանի Հրաչյա Ղափլանյանի անվան դրամատիկական թատրոնի հիմնադրումը դարձավ հայ թատրոնի նորագույն պատմության նշանակալի իրադարձություններից մեկը: Հրաչյա Ղափլանյանը, որը Հայկական թատերական ընկերության նախագահն էր, 1967 թ. ստեղծեց Ընկերությանը կից թատրոն-ստուդիա, որն առաջին իսկ ներկայացումներով հռչակվեց որպես կայացած թատրոն՝ անկախ թատերական կյանք վարելու իրավունք ստանալով: Երբ Երևանի դրամատիկական թատրոնին շենք հատկացվեց, ստուդիականների աշխատանքներն ընդգրկվեցին թատրոնի խաղացանկում։ Դրամատիկական թատրոնի ստեղծումը համընկավ 1960-70-ական թթ. «ձնհալի» ժամանակաշրջանի հետ, երբ արվեստը ազատագրվում էր գաղափարա-կան հարկադրանքներից և նոր միտումների հարում: Նորաստեղծ թատրոնի առաջին հինգ ներկայացումներն աչքի ընկան նոր մտածողությամբ, ոճով, յուրօրինակ բեմական լուծումներով՝ թատրոնը դիտարկելով որպես հասարակական-մշակութային կյանքի հայելի: Իսկ թատրոն-հանդիսատես կապը հիմնվում էր հոգեբանական նուրբ փոխշփումների վրա: Создание Ереванского драматического театра имени Грачья Капланяна стало одним из знаменательных событий в новейшей истории армянского театра. Грачья Капланяном, являвшимся председателом Армянского театрального общества, в 1967 г. был основан театр-студия, который своими первыми же постановками заявил о себе как о состоявшемся театре, получив право на самостоятельную театральную жизнь. После того, как Ереванскому драматическому театру было предоставлено здание, работы студийцев вошли в его репертуар. Создание Драматического театра в 1960-70-х гг. совпало с периодом «оттепели» в искусстве, когда искусство освобождалось от идеологического диктата, уступившего дорогу новым веяниям. Первые же пять постановок отличались новизной мышления, стиля, оригинальностью режиссерских решений, новым подходом к театру как зеркалу социально-культурной жизни. Тандем театр-зритель базировался на тонком психологическօм контакте с зрительской аудиторией. The establishment of Hrachya Ghaplanyan municipal Drama Theatre was asignificant event in modern Armenian theatre history. The article considers the creative issues of newly founded theatre. The five stage productions arebeing examined. The rhythm, style, direction, expressiveness and language had obviously been changed. The theatre presented an outspoken, friendly, open-hearted communication with the au-dience, held emotional, sincere conversation.},
 title={Երևանի դրամատիկական թատրոնի ստեղծումը},
 type={Հոդված},
 keywords={Մշակույթ},
}