@misc{Հովհաննիսյան_Նարինե_Պատերազմի,
 author={Հովհաննիսյան, Նարինե},
 address={Ստեփանակերտ},
 howpublished={online},
 abstract={Հոդվածում ուսումնասիրվել է ժամանակակից բանաստեղծ Խաչիկ Մանուկյանի պոեզիան՝ երկու հիմնական ուղղություններով՝ ժամանակակից հայ մարդու ազգային ողբերգությունը Խաչիկ Մանուկյանի պոեզիայում և դարի պոետը կամ դարակազմիկ պոեզիան: Խաչիկ Մանուկյանի պոեզիան ժամանակակից հայ անհատի ազգային ողբերգության համապարփակ խտացումն է: Հայրենիքի ու ժամանակի, պատերազմի ու քաղաքականության պատկերները նրա պոեզիայում միախառնվում, դառնում են մեկ դիմապատկեր, ուր ցայտուն կերպով արտացոլվում են իրար հաջորդող դարակազմիկ ապրումներ, որոնց շրջապտույտների առանցքում մշտապես ինքն է՝ բանաստեղծը՝ որպես այդ ամենի գլխավոր վկա: Մանուկյանը վավերական պահի բացառիկ ճշգրտությամբ է վերակերտում գեղարվեստական պատկերը: Նրա կերտած բանաստեղծական պատկերները նկարագրական արվեստով, անմիջական շնչով, հոգեբանական խորքերով ասես կենդանի շարժանկար են՝ պահի մեջ տեսագրված, որքան իրական, նույնքան էլ ոգեղեն: Բանաստեղծական պատկերներին առանձին գրավչություն են հաղորդում ոչ միայն պատկերակերտման շուքը, խոսքի տեմպը, այլև բաղաձայնույթներով տարահնչող ներքին երաժշտականությունը: В статье рассматривается поэзия современного поэта Хачика Манукяна в двух основных направлениях: национальная трагедия современного армянского человека в поэзии Хачика Манукяна и поэт века или эпохальная поэзия. Поэзия Хачика Манукяна–это комплексное сгущение национальной трагедии современного армянского человека. В его творчестве образы родины и времени, войны и политики смешиваются и становятся единым портретом, ярко отражающим сменяющие друг друга эпохальные чувства, в круговороте которых неизменно он сам, поэт, как главный свидетель всего происходящего. Манукян воспроизводит художественный образ с исключительной точностью момента. Поэтические образы, созданные им с помощью изобразительного искусства, своей сутью и психологической глубиной подобны живому кинофильму, снятому в одно мгновение, столь же реальному, сколь и духовному. Особую привлекательность поэтическим образам придает не только красота образности, темп речи, но и внутренняя мелодичность, создающаяся согласными. The article discusses the poetry of the modern poet Khachik Manukyan in two main directions: the national tragedy of the modern Armenian individual, and the poet of the century or epochal poetry. Khachik Manukyan's poetry is an exhaustive condensation of the national tragedy of the modern Armenian individual. The portrayal of homeland and time, war and politics are mixed in his poetry, they become a single image, where consecutive epoch-making feelings are vividly reflected. in the center of whose cycles is always himself, the poet, as the main witness of it all. Manukyan recreates the artistic image of the authentic momentwith exceptional accuracy. His poetic images, with their descriptive art, direct spirit and psychological depths are like a living motion picture, recorded in the moment, as real as it is spiritual. The beauty of imagery, the pace of speech, as well as the inner musicality of the consonants give the poetic images a special charm.},
 title={Պատերազմի ողբերգահերոսական հետագծերը Խաչիկ Մանուկյանի պոեզիայում},
 type={Հոդված},
 keywords={Գրականություն},
}