@misc{Saryan_Asatur_The,
 author={Saryan, Asatur},
 address={Ս. Էջմիածին},
 howpublished={online},
 publisher={Մայր Աթոռոյ Սրբոյ Էջմիածնի},
 language={en},
 abstract={Ընթերցողին ենք ներկայացնում Յովհաննէս Տրապիզոնցի վարդապետի մի «թուղթը »` ուղղուած Յակոբ Շամախեցի կաթողիկոսին: Այն գրուել է Բենգալիայի Սէյդաբադ քաղաքում 1763-ին: Հեղինակն այստեղ պատմում է արկածներով լի մի նաւագնացութեան մասին ներկայացնելով իր ուղևորութեան Սուրաթ- բենգալիայ ճանապարհային հատուածի ուշագրաւ մանրամասները: Նամակը ուշ միջնադարեան հայկական ուղեգրապատումի մի հետաքրքիր նմուշ է, որը համասեռ գրուածքների մէջ առանձնանում է նախ եւ առաջ իր պատկերման նիւթով: Յովհաննէսը Մայր Աթոռ Ս․ Էջմիածնի միաբան է իբրև նուիրակ ծառայութեան նշանակուած Հնդկաստանի հայաշատ բնակավայրերում: Ներկայ գտնուելով ենթադրաբար 1762 թուականի Միւռոնօրհնութեան արարողութեանը, նա Յակոբ Շամախեցի կաթողիկոսից ստանում է Սրբալոյս Միւռոնի մի մասը Հնդկաց երկիր տանելու համար: Թէպէտ Նամակը գրուել է որպէս հաշուետւութիւն կամ զեկոյց հասցէագրուած կաթողիկոսին, արդիւնքում ստացուել է մի գրական ստեղծագործութիւն, որը, կարելի է ասել, ձեռք է բերել նաեւ որոշակի գեղարուեստական արժանիքներ: Սոյն բնագրի արևելահայերէն փոխադրումը կատարել ենք Երևանի Մաշտոցի անուան մատենադարանի հ․ 618 թուակիր ձեռագրից, որի գրիչը Եփրեմ աբեղան է: Հետաքրքրութիւն առաջացնող որոշ կտորներ, որ ներկայ ընդօրինակողը բաց է թողել, թարգմանել ենք վերցնելով «Բազմավէպի » երկու տարբեր հրատարակութիւններից` արուած վենետիկեան ձեռագրերից: Այդ հատուածները դրել ենք ուղիղ գրութեամբ: Представляем вниманию читателя «Письмо» преподобного Ованеса Трапезундского, адресованное Католикосу Акопу Шамахеци. Оно было написано в Сейдабаде, Бенгалия, в 1763 году. Здесь автор рассказывает о богатом проис- шествиями путешествии, приводя увлекательные подробности об участке дороги Сурат—Бенгалия. Письмо представляет собой интересный образец позднесредневековых армянских путевых заметок, выделяющихся среди подобных сочинений прежде всего описательным материалом. Ованес был членом Конгрегации Первопрестольного Св. Эчмиадзина, нунцией в Индии. Присутствуя на церемонии мироосвящения, которая состоялась в 1762 году, Акоп получил от католикоса часть св. Мира для дальнейшей перевозки в Индию. Хотя Послание было написано как отчет или доклад на имя Католикоса, в результате получилось литературное произведение, которое, можно сказать, приобрело и определенные художественные достоинства. Мы сделали перевод оригинала на восточноармянский язык опираясь на рукопись Матенадарана им. Маштоца № 618 из рукописи, написанной Ефремом Абегой. Некоторые интересные фрагменты, опущенные настоящим писцем, мы перевели из двух разных изданий «Базмавепа», опубликованных на основе венецианских рукописей. Here we present to the reader the English translation of a “Letter” by Priest Hovhannes of Trebizond, made by the no. 618 manuscript of Mesrop Mashtots Matendaran. In the letter written in Seydabad, Bengal in 1763, the Indian legate presents to Catholicos Hakob of Shamakhi the story of his adventurous voyage․ The few extracts that the copier of the manuscript has left out, we translated from the two “Bazmavep” editions that were published from manuscripts of the Library of Venice. We have put those passages in quotation marks in italics writing.},
 title={The Epistle of Hovhannes of Trebizond regarding the miracle of the Holy Chrism},
 type={Հոդված},
 keywords={Historical-Philological Studies},
}