@misc{Ղարախանյան_Լուսինե_Անցյալի,
 author={Ղարախանյան, Լուսինե},
 address={Երևան},
 howpublished={online},
 publisher={Լիմուշ հրատ.},
 abstract={Հոդվածում փորձ է արվել ներկայացնելու թուրք գրող Էլիֆ Շաֆակի «Ստամբուլի բիճը» վեպի հոգեբանական համատեքստը: Դիտարկվել է անցյալի ու ներկայի սերունդների փոխհարաբերությունների հարցը գեղարվեստական երկում արտացոլված երկու ընտանիքների օրինակով: Վեպում Էլիֆ Շաֆակը կերտում է սոցիալական իրականության իր մոդելը, որի վրա անցյալը ոչ մի ներգործություն չունի և, որը հեռու է սուբյեկտիվության կաղապարող սահմաններից: Վեպի տեքստում ու ենթատեքստում ներկայացված տեղեկությունները հայերի ու հայոց ցեղասպանության մասին հոգեբանական կառուցողական գործընթաց է, որն ընդգծում է հեղինակի՝ անցյալի հետ ունեցած անձնական հոգեբանական կապի ու դրանից ձերբազատված վիճակի պատկերը: Հոդվածը նաև ապաշխարած թուրքերին գնահատելու փորձ է: В статье предпринята попытка представить психологический контекст романа турецкого писателя Элифа Шафака "Бастард Стамбула". Вопрос об отношениях между прошлым и настоящим поколениями был рассмотрен на примере двух семей, отраженных в художественной литературе. В романе Элиф Шафак строит свою модель социальной реальности, на которую прошлое не оказывает никакого влияния и которая далека от всепроникающих границ субъективности. Информация, представленная в тексте и контексте романа, представляет собой конструктивный психологический процесс об армянах и геноциде армян, подчеркивающий личную психологическую связь автора с прошлым и состоянием освобождения от него. Эта статья также является попыткой оценить раскаявшихся турок. The article attempts to present the psychological context of Turkish writer Elif Şafak's novel "The Bastard of Istanbul". The question of the relationship between past and present generations has been considered by the example of two families reflected in the fiction. In the novel, Elif Şafak builds on his model of social reality, on which the past has no influence and which is far from the pervasive limits of subjectivity. The information presented in the text and context of the novel is a constructive psychological process about Armenians and the Armenian Genocide, which emphasizes the author's personal psychological connection to the past and the state of liberation from it. The article is also an attempt to value repentant Turks.},
 title={Անցյալի ու ներկայի սերունդների փոխհարաբերության դիտարկումը թուրք գրող Էլիֆ Շաֆակի «Ստամբուլի բիճը» վեպի համատեքստում},
 type={Հոդված},
 keywords={Հոգեբանություն},
}