@misc{Բաղդասարյան_Նելլի_ԼՂՀ,
 author={Բաղդասարյան, Նելլի},
 address={Երևան},
 howpublished={online},
 publisher={Լիմուշ հրատ.},
 abstract={1992-1994 թթ. ԵԱՀԽ Մինսկի գործընթացին հաջորդեց նոր փուլ, 1995 թ. հունվարին ձևավորվեց ԵԱՀԿ Մինսկի խմμի համանախագահությունը: Շարունակում էր պահպանվել բանակցային գործընթացի 1994 թ. Բուդապեշտի գագաթնաժողովում հաստատված Եռակողմ ձևաչափը /Լեռնային Ղարաբաղ, Ադրբեջան և Հայաստան/: 1995 թ. բանակցային գործընթացում ու հանդիպումներում ԼՂՀ հանդես էր գալիս որպես հակամարտող կողմ: Ադրբեջանական կողմի քայլերն ուղղված էին ԼՂՀ՝ որպես հակամարտող կողմի նշանակության նվազեցմանը և դրսևորվում էին բանակցային գործընթացում առավելապաշտական, ոչ իրատեսական դիրքորոշմամբ: Գործընթացն արդյունավետ էր այն իմաստով, որ քննարկումների ընթացքում դուրս էին մղվում ժամանակի քննությանը չդիմացող տեսակետները կամ առաջարկները: Բանակցությունների /խորհրդատվությունների և հանդիպումների/ ընթացքում ԼՂՀ որպես հակամարտող կողմ ուներ հստակ ընդգծված սկզբունք ային դիրքորոշում: Հատկանշական է, որ այս դիրքորոշումը Արցախի Հանրապետությունը շարունակում է պահպանել մինչև մեր օրերը, որի համար ունի բոլոր իրավաքաղաքական հիմքերը և որոնք որևէ փաստաթղթով չեն չեղարկվել: В 1992–1994 гг. за Минским процессом ОБСЕ последовал новый этап. В январе 1995 г. было сформировано сопредседательство Минской группы ОБСЕ. 1994 г. на Будапештском саммите был утвержден Трехсторонний формат переговорного процесса (Нагорный Карабах, Азербайджан и Армения). Действия азербайджанской стороны были направлены на уменьшение значения НКР как противоборствующей стороны и проявлялись в форме максималистической, нереалистичной позиции в переговорном процессе. Процесс был эффективен в том смысле, что в ходе обсуждений вытеснялись не выдерживающие времени точки зрения или предложения. В ходе переговоров /консультаций и встреч/ НКР, как противоборствующая сторона, имела четко выраженную принципиальную позицию. Примечательно, что этой позиции Республика Арцах продолжает придерживаться до наших дней, для чего имеет все политико-правовые основы, которые не были аннулированы каким-либо документом. The 1992-94 CSCE Minsk process was followed by a new stage; 1995 marked the beginning of this new phase with the formation of the OSCE Minsk Group Co-Chairmanship. The tripartite format of negotiations /Nagorno Karabakh, Azerbaijan, Armenia/ as fixed in the 1994 Budapest Summit final document remained on the table. In 1995 the Nagorno Karabakh took part in the negotiation process as well as in the meetings as party to the conflict. The Azerbaijani moves were aimed at mitigating the role of the NKR as party to the conflict which reflected in the Azerbaijani maximalist, unrealistic stance in the negotiation process. The process was efficient in that the views or suggestions which had not stood the test of time were pushed during the discussions. The NKR as party to the conflict had a clear-cut principled stance in the negotiations/consultations and meetings/. It is noteworthy that the Artsakh Republic, having solid legal and political ground, remains committed to these positions up until nowadays, and the latter were not abolished by any document.},
 type={Հոդված},
 title={ԼՂՀ «Ազատագրված տարածքների» և «Կարգավիճակի» քննույթը ադրբեջանա-ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման բանակցային գործընթացում /1995թ./},
 keywords={Պատմություն},
}