@misc{Զաքարյան_Սոսի_Պետության,
 author={Զաքարյան, Սոսի},
 address={Ստեփանակերտ},
 howpublished={online},
 abstract={Չնայած դեռևս 1948 թվականի դեկտեմբերի 10-ին ՄԱԿ-ի կողմից ընդունված Մարդու իրավունքների համընդհանուր հռչակագրում նշված իրավունքները համարվում են համընդհանուր` առանց որևէ խտրականության, բայց այն շարունակում է մնալ լոկ հռչակագրային ցանկություն, անհասանելի երազանք: Միջազգային հանրության կողմից քար անտարբերությունն ու անգործությունն առաջ են բերում մարդկության դեմ ուղղված նոր հանցագործություններ, այդ թվում՝ թուրքերի կողմից դեռևս մեկ դար առաջ որդեգրված՝ հայերի ցեղասպանության քաղաքականության շարունակությունը մեր օրերում… Хотя права, закрепленные во Всеобшей декларации прав человека, принятой ООН 10 декабря 1948 года, считаются универсальными без какой-либо дискриминации, это остается всего лишь декларативным желанием, недостижимой мечтой. Каменное безразличие и бездействие со стороны международного сообщества сегодня ведут к новым преступлениям против человечности, в том числе к продолжению политики геноцида армян, принятой турками столетие назад. Although the rights enshrined in the Universal Declaration of Human Rights, adopted by the UN on December 10, 1948, are considered universal, without any discrimination, they remain a declarative wish, an unattainable dream. The stony indifference and inaction on the part of the international community today lead to new crimes against humanity, including the continuation of the policy of the Armenian genoside adopted by the Turks a century ago.},
 type={Հոդված},
 title={Պետության չճանաչվածության հանգամանքը որպես մարդու իրավունքների զանգվածային խախտման լրացուցիչ գործոն},
 keywords={Իրավագիտություն},
}