@misc{Հակոբյան_Տարոն_Լեռնային,
 author={Հակոբյան, Տարոն},
 address={Ստեփանակերտ},
 howpublished={online},
 abstract={1985 թ. հետո գորբաչովյան՝ այսպես կոչված «վերակառուցման» քաղաքականությունը Արցախի հայ բնակչությանը հնարավորություն ընձեռեց կրկին հանդես գալու իր ոտնահարված իրավունքների պաշտպանությամբ և Լեռնային Ղարաբաղի Ինքնավար Մարզը Հայկական Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությանը միավորելու պահանջով: Անտեսելով հայ բնակչության ինքնորոշման իրավունքը և նրա պահանջի իրավաքաղաքական հիմնավորվածությունը՝ Ադրբեջանը Մոսկվայի հովանավորությամբ նորից նախընտրեց հարցի կարգավորման, ավելի ճիշտ մեռցման ոչ քաղաքակիրթ մեթոդները՝ կազմակերպելով էթնիկ զտումներ: Այս իրավիճակը պահպանվեց մինչև 1991 թվականը, երբ նշմարվեց ԽՍՀՄ լուծարման հեռանկարը: Так называемая политика «перестройки» Горбачева в 1985 г. позволила армянскому населению Арцаха вновь поднять вопрос о своих нарушенных правах, потребовав объединения Нагорно- Карабахской автономной области с Армянской ССР. Игнорируя право армянского населения на самоопределение и политико-правовое обоснование, Азербайджан с согласия Москвы снова предпочел нецивилизованные методы решения вопроса, а точнее убийства, путем организации этнических чисток. Такая ситуация сохранялась до 1991 года, когда появилась перспектива распада СССР. In 1985 Gorbachev's so-called "reconstruction" policy allowed the Armenian population of Artsakh to once again defend their violated rights by demanding the unification of the Nagorno-Karabakh Autonomous Region with the Armenian Soviet Socialist Republic. Ignoring the right of the Armenian population on self-determination and the legal-political justification of their demand, Azerbaijan, under the aegis of Moscow again preferred uncivilized methods of settling the issue, or rather killing, by organizing ethnic cleansing. This situation persisted until 1991, when the prospect of the dissolution of the USSR appeared.},
 title={Լեռնային Ղարաբաղի (Արցախի) Հանրապետության հռչակումը որպես Արցախյան շարժման նոր փուլի ձեռքբերում},
 type={Հոդված},
 keywords={Պատմություն},
}