@misc{Ասատրյան_Գրիգոր_Հեգելը,
 author={Ասատրյան, Գրիգոր},
 howpublished={online},
 publisher={ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ.},
 language={hy},
 abstract={Արվեստի հիմնական ձևերը, ըստ Հեգելի, քարացած և մեկընդմիշտ տրված իրողություններ չեն, այլ պատմականորեն գտնվում են շարժման ու զարգացման պրոցեսում: Անցումը արվեստի մեկ ձևից մյուսին զուտ քանակական աճի պրոցես չէ, այլ աստիճանականության ընդհատում, թռիչք: Այսպես է տեղի ունեցել արևելյան արվեստից անցումը հին հունական արվեստին, իսկ վերջինից` ռոմանտիկական արվեստին: Основные формы искусства, по Гегелю, не являются закаменелыми, раз и навсегда заданными штампами, а исторически пребывают в процессе движения и развития. Переход от одной формы искусства к другой совершается в результате прерывания постепенности, скачка, а не сугубо количественного роста. Таков был переход от восточного искусства к древнегреческому и от последнего – к романтическому искусству. The main art forms, according to Hegel, are not once and for all set, petrified models. Historically, they are in a state of perpetual motion and evolution. The transition from one art from to another happens as a result of interruption of gradualism, or a leap, rather than a sheer quantitative growth.},
 title={Հեգելը արվեստի ձևերի մասին},
 type={Հոդված},
 keywords={Արվեստագիտություն},
}