@misc{Corley_Felix_Lay-Led,
 author={Corley, Felix},
 howpublished={online},
 language={en},
 abstract={This paper examines two rare campaigns in the late Soviet period to save and reopen Armenian Apostolic Churches, one in Rostov-on-Don in Russia and one in Leninakan in Armenia. Both were inspired by individuals who tried to mobilize popular support. Both failed. Ինքնաբուխ արշավները, ի պաշտպանություն վտանգված Հայ Առաքելական եկեղեցիների, սովետական ուշ ժամանակահատվածում հազվադեպ բնույթ էին կրում: Երկու այդպիսի արշավներ մեկնարկեցին. մեկը՝ Դոնի Ռոստովում, որը միտված էր փրկել Սուրբ Գրիգոր Լուսավորչի տաճարը կործանումից, իսկ մյուսը՝ Լենինականում՝ Սուրբ Փրկչի տաճարը վերաբացելու նպատակով: Ուշագրավ է այն, որ այս գաղափարը նախաձեռնել էր Դշխուhի Սամուրգաշևան Ռոստովում: Նրա մահից հետո էլ այդ արշավը շարունակվեց: Լենինականում Սուրբ Փրկչի տաճարը վերաբացելու՝ Վահան Տերտերյանի առաջնորդած արշավը նույնպես տասնամյակներ շարունակվեց: Ըստ էության, հնարավոր չեղավ համոզել խորհրդային կառավարությանը: Спонтанные кампании в защиту находящихся под угрозой армянских апостольских церквей в поздний советский период были редкостью. Две такие кампании - одна в Ростове-на-Дону, чтобы попытаться спасти собор Святого Григория Просветителя от разрушения, а другая в Ленинакане, чтобы вновь открыть храм Святого Спасителя для богослужений, - привлекли сторонников, но каждая была инициирована одним человеком. Дшхуи Самургашева в Ростове умерла в течение года после начала своей кампании, но кампания продолжалась после ее смерти, в то время как Ваган Тертерян в Ленинакане продолжал свою кампа-нию на протяжении десятилетий. Уговорить советскую власть не удалось.},
 title={Lay-Led Campaigns for Armenian Churches: Why so Rare?},
 type={Հոդված},
 keywords={History of Armenian church},
}