@misc{Պետրոսյան_Լուսինե_Մովսես,
 author={Պետրոսյան, Լուսինե},
 howpublished={online},
 abstract={Հոդվածում քննարկվել են այնպիսի հարցեր, ինչպիսիք են Մովսես Խորենացու հաղորդումը Տիգրան Երվանդյանի օրոք (մ․թ․ա VI դարի կեսեր) Հայոց բանակում տեղի ունեցած բարեփոխումների և այդ առթիվ հիշատակված շերտավոր զորատեսակի մասին։ Ապացուցվում է, որ 1 Խորենացու կողմից Տիգրան Երվանդյանին վերագրված բարեփոխումների իրական հեղինակը եղել է Տիգրան II Մեծը։ 2 Շերտաւոր կոչվել է հետևակ զինվորը իր կրած շերտավոր վահանի, այլ ոչ թե սակրավոր (տապարավոր) կամ մահակավոր (կոպալավոր) լինելու պատճառով։ 3 Տիգրան Մեծն է ստեղծել հայոց բանակի թեթևազեն հեծելազորը և ծանրազեն հետևազորը։ В «Истории Армении» Мовсеса Хоренаци реформы в армии приписываются Тиграну Ервандяну (VI в. до н. э.). Фактически эти реформы произошли в годы царствования Тиграна II Великого (95-55 гг. до н. э.). Цель армянского царя – расширение и укрепление тяжеловооруженной пехоты, у которых распространенным был большой щит из прутьев. Тогда такой щит носили только пехотинцы, а всадники не пользовались такими щитами. Армянские шертаворы уже вооружились мечами и копьями. In the “History of Armenia” by Movses Khorenatsi, reforms in the army are attributed to Tigran Yervandyan (6th century BC). In fact, these reforms took place during the reign of Tigran II the Great (95 - 55 BC). The goal of the Armenian king is to expand and strengthen the heavily armed infantry, in which a large shield of rods was common. Then such kind of shield was worn only by infantrymen, and horsemen did not use such shields. Armenian “shertavors” were already armed with swords and spears},
 type={Հոդված},
 title={Մովսես Խորենացու հիշատակած շերտաւոր եզրույթի շուրջ},
 keywords={Հայոց պատմություն},
}