@misc{Զաքարյան_Հռիփսիմե_Կոլեկտիվ,
 author={Զաքարյան, Հռիփսիմե},
 address={Երևան},
 howpublished={online},
 publisher={ՀՀ ԳԱԱ},
 abstract={Արդի գիտության մեջ «արքետիպ» եզրույթն առաջին անգամ առաջարկել էր XX դարի վերլուծական հոգեբանության հիմնադիր, կոլեկտիվ անգիտակցականի տեսության հեղինակ Կ.Գ. Յունգը: Համաձայն նրա՝ արքետիպը մարդկային փորձի հիման վրա ձեռք բերված նախապատկեր է, որը փոխանցվում է սերնդեսերունդ: Արքետիպերի քանակը կոլեկտիվ անգիտակցականում անսահմանափակ է: Սակայն Կ.Գ. Յունգի տեսությունում առավելապես ուշադրություն է դարձվում պերսոնայի, անիմայի և անիմուսի, ստվերի և ինքնության արքետիպերին, որոնք խորհրդանիշների տեսքով դրսևորվում են գեղանկարչությունում, գրականությունում, կրոնում: Հ. Էդոյանի բանաստեղծական աշխարհում տեսանելի են տարաբնույթ արքետիպեր և խորհրդանիշներ: Արքետիպական պատկերներ ու խորհրդանիշներ են նկատվում Հ. Էդոյանի «Լռությունը նույնն է, տարբեր են խոսքերը» («ստվերի» արքետիպ), «Օր առանց հանդերձանքի» («երեխայի» արքետիպ), «Երկու կղզի» («կղզու» արքետիպ), աստվածաշնչյան արքետիպական խորհրդանիշներ ու պատկերներ (ջրի սիմվոլիկա, դրախտի, Սուրբ Քաղաքի արքետիպեր և այլն): Հ. Էդոյանի կողմից արքետիպական, դիցաբանական խորհրդանիշների և պատկերների վերաիմաստավորումը դրսևորվում է ինչպես գիտակցական, այնպես էլ անգիտակցական մակարդակում գործածումով: В современную науку термин «архетип» был введен основателем аналитической психологии, автором теории коллективного бессознательного К.Г. Юнгом в XX веке. Согласно К. Юнгу, архетип является базирующимся на человеческом опыте праобразом, который передается из поколения в поколение. Количество архетипов в коллективном бессознательном не имеет ограничений. Но особое внимание в теории К. Юнга уделяется архетипу персоны, анимы и анимуса, тени и самости, которые в виде символов нашли отражение в живописи, литературе, религии. В поэзии Г. Эдояна есть разные архетипические образы и символы: «Все та же тишина, слова разные» (архетип «тени»), «День без наряда» (архетип «ребенка»), «Два острова» (архетип «острова»), библейские архетипические символы и образы (символика воды в нескольких стихотворениях, архетип рая, Святого Города и т.д.). In contemporary science, the term "archetype" was first proposed by the founder of 20th century analytical psychology, author of the theory of collective unconscious K. G. Jung. According to him, the archetype is a prototype based on human experience that has been passed down from generation to generation. The number of archetypes in the collective unconscious is unlimited. However, in K. G. Jung's theory are mostly emphasized the archetypes of persona, anima, animus, shadow, and the self, which are displayed in the form of symbols in art, literature, and religion. Various archetypes and symbols are visible in H. Edoyan's poetic world. Archetypal images and symbols are observed in H. Edoyan's "Silence is the same, words are different" ("shadow" archetype), "Day without clothes" ("child" arche-type), "Two islands" ("island" archetype), biblical archetypal symbols and images (water symbolism, in several poems), the archetypes of paradise, the Holy City, etc.). Rethinking of archetypal, mythical symbols and images by H. Edoyan is dis-played through their use both at conscious and unconscious levels.},
 title={Կոլեկտիվ անգիտակցականի արքետիպական պատկերները Հենրիկ Էդոյանի պոետական աշխարհում},
 type={Հոդված},
 keywords={Գրականություն, Գրախոսություն},
}