@misc{Nersisyan_Shahane_Uber,
 author={Nersisyan, Shahane},
 address={Երևան},
 howpublished={online},
 abstract={Նախադասության անդամները և հայերենում, և գերմաներենում ունեն որոշակի շարադասական առանձնահատկություններ: Ի տարբերություն բայական անդամի լրացումների'գոյականական անդամի լրացումները երկու լեզուներում էլ ունեն կայուն շարադասություն: Կատարելով նույն գործառույթը և արտահայտելով նույն իմաստային հարաբերությունները' հատկացուցիչն իր շարադասությամբ խիստ տարբերվում է երկու լեզուներում: Ուղիղ շարադասության դեպքում, հայերենում այն դրվում Է հատկացյալից առաջ, իսկ գերմաներենում' հատկացյալից հետո: Առանձնահատկություններն ի հայտ են գալիս շրջուն շարադասության դեպքում, երբ հայերենում հատկացուցիչը դառնում Է հետադաս, իսկ գերմաներնում' առաջադաս: Բացի այդ առաջադասության դեպքում հայերենում հատկացուցիչը հատկացյալից տրոհվում Է բութով:Члены предложения и в армянском, и в немецком языках имеют определенные особенности при порядке слов в предложении. По сравнению с глагольными дополнениями, именные дополнения имеют более устойчивый порядок слов. Выполняя одну и ту же функцию и выражая одинаковые семнатические отношения, позиция определения в родительном падеже сильно отличается в обоих языках. При прямом порядке слов в армянском языке оно ставится перед существительным, а в немецком — после существительного. Особенности определения проявляются в случае обратного порядка слов. В этом случае определение в армянском становится постпозиционным, а в немецком — препозиционным. Кроме того, в армянском определение отделяется от относящегося к нему существительного с помощью грависа.},
 title={Uber Die Stellung des Genitivattributs in der Nominalphrase im Armenischen und Deutschen},
 type={Հոդված},
 keywords={Language and Literature, Armenian language},
}