@misc{Э._Р._Пашинян_Универсальная,
 author={Э. Р. Пашинян},
 howpublished={online},
 publisher={Հայկական ՍՍՀ գիտությունների ակադեմիա},
 abstract={XX դարի երաժշտական արվեստի լադային կազմակերպման առավելագույն ձևը մեր կողմից առաջադրվող համապարփակ տրիանդաեքսիֆոնային (երեսունվեց աստիճանից կազմված) գերլադային համակարգն է: Հիմք ընդունելով հայկական ժողովրդական երգի կվարտային հնչյունաշարը (որը բնորոշ է նաև մի շարք այլ ժողովուրդների երաժշտության համար) և դրա հիման վրա կառուցվող լադերի առանձնահատկությունները, գալիս ենք այն եզրակացության, որ ժողովրդական և եկեղեցական երգերի ձայնածավալի համեմատ, որը հազվադեպ է անցնում կվարտային հնչյունաշարի գերօկտավային լադերի 3—4 կից տետրախորդների սահմաններից, կոմպոզիտորական ստեղծագործություններում կիրառվող հնշյունաշարը զգալիորեն ընդլայնվում է և հասնում երեսունվեց աստիճաններից բաղկացած գերլադային համակարգի։},
 type={Հոդված},
 title={Универсальная суперладовая система в армянской музыке},
 keywords={M Music and Books on Music, M Music},
}